5 Βασικά Λάθη στις Ερωτικές μας Σχέσεις
Στις ερωτικές μας σχέσεις τις περισσότερες φορές πιστεύουμε ότι εμείς κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για τη σχέση και εύκολα έχουμε την τάση να ρίχνουμε το φταίξιμο στον άλλο όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Ποιός όμως ή τι φταίει στην πραγματικότητα;
1. Ποιός φταίει;
Φταίω εγώ; Φταις εσύ; Φταίει το timing, οι συνθήκες; Τι φταίει τελικά και δεν πάνε τα πράγματα καλά; Στην πραγματικότητα, πρέπει πρώτα από όλα να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε με όρους φταιξίματος. Δεν φταίει κανείς και τίποτα και κυρίως κανένας από τους δύο. Ο καθένας μας σε μια σχέση έχει ευθύνη του εαυτού του, των επιλογών του, των πράξεών του. Όταν ξεκινάμε το παιχνίδι του φταιξίματος στην πραγματικότητα αποποιούμαστε τις ευθύνες μας, ακόμη και όταν παραδεχόμαστε ότι έχουμε κάνει λάθος. Το φταίξιμο περιέχει συνήθως μια έμμεση παραδοχή ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Όταν ψάχνουμε να βρούμε ποιός και τι φταίει, ψάχνουμε να κατηγορήσουμε κάτι έξω από εμάς ενώ στην πραγματικότητα ό,τι “δεν πάει καλά” συμβαίνει πάντα στο μεταξύ μας. Ακόμη και σε μια συνθήκη με έναν σχετικά προφανή ένοχο όπως π.χ. η απόσταση σε μια σχέση εξ αποστάσεως, αν πω “φταίει η απόσταση που τα πράγματα δεν πάνε καλά”, δεν αναλαμβάνω την ευθύνη της επιλογής μου να βρίσκομαι σε μια τέτοια σχέση. Είναι λοιπόν απλουστευτικό και άδικο να ρίξω ή να αναλάβω το φταίξιμο, αντί να αναλογιστώ πως είμαι εγώ υπεύθυνος για την μορφή που έχει πάρει η σχέση μου και πως συνεισφέρω σε αυτό το μοτίβο.
2. Μεγάλες προσδοκίες
Ας πάμε όμως λίγο στην αρχή της σχέσης όπου όλα είναι ρόδινα και υπέροχα και δεν υπάρχουν μελανά σημεία και δυσκολίες. Με κάθε νέα σχέση έχουμε την αίσθηση και την ελπίδα ότι αυτή είναι διαφορετική και καλύτερη από τις προηγούμενες. Πόσο ρεαλιστικό είναι όμως αυτό; Η περίοδος του σφοδρού έρωτα έχει ημερομηνία λήξης και μετά αρχίζει η απομυθοποίηση όπου αρχίζω και βλέπω όσα με ενοχλούν, με δυσκολεύουν ή μου φαίνονται περίεργα στον άλλο και ξαφνικά παύουν να είναι όλα τόσο ονειρικά. Και αδιαμφισβήτητα το να ερωτεύεσαι είναι από τα ομορφότερα συναισθήματα που βιώνει ένας άνθρωπος στη ζωή του και είναι ωραίο να το ζούμε χωρίς δεύτερες σκέψεις όταν συμβαίνει. Αν όμως έχω στο μυαλό μου ότι το φυσιολογικό είναι να μην κρατήσει αυτό το συναίσθημα και η περίοδος για πάντα, τότε θα βιώσω την απομυθοποίηση πολύ πιο “αναίμακτα”. Επιπλέον, αν καταφέρω, όταν αρχίζουν οι δυσκολίες, αντί να απογοητευτώ και να αναρωτιέμαι τι πάει λάθος, να μείνω ανοιχτός στην διαφορετικότητα του άλλου και την αγκαλιάσω, τότε πολύ πιθανό ο έρωτας να μετουσιωθεί σε αγάπη και να βρεθώ σε μια ειλικρινή και όμορφη σχέση.
3. Δεν εκφραζόμαστε - Αποφεύγοντας τις εντάσεις
Όταν τα πράγματα λοιπόν πάψουν να είναι τόσο ρόδινα, αρχίζουν οι εκνευρισμοί και οι εντάσεις. Συνήθως όμως, οι εντάσεις εκδηλώνονται αρχικά σε ένα μη λεκτικό επίπεδο. Αυτό συμβαίνει γιατί πολλοί άνθρωποι, προκειμένου να αποφύγουν μια αντιπαράθεση με τον σύντροφό τους δεν εκφράζουν αυτό που τους συμβαίνει. Πολλοί από εμάς αποφεύγουμε να έρθουμε σε διαφωνία γιατί φοβόμαστε ότι θα οδηγηθούμε σε σύγκρουση. Και η σύγκρουση είναι ανεπιθύμητη είτε γιατί δεν έχουμε μάθει στη ζωή μας να την διαχειριζόμαστε σωστά είτε γιατί πιστεύουμε ότι σε μια “καλή” σχέση υπάρχει χώρος μόνο για συμφωνία και σύμπνοια. Κι έτσι λέμε στον εαυτό μας, “Εντάξει δεν έγινε και τίποτα” ή “Ας κάνω πως δεν έγινε”, μέχρι που φτάνουμε στο “Ας το καταπιώ και αυτό” και όλη αυτή η ένταση σιγά σιγά συσσωρεύεται, αρχίζουμε να γινόμαστε παθητικο-επιθετικοί με τον σύντροφό μας και κάποια στιγμή φτάνουμε στην έκρηξη, που πλέον είναι ανεξέλεγκτη και καταλήγουμε να μπλεκόμαστε σε έντονους καυγάδες. Κι έτσι καταλήγουμε σε αυτό που φοβόμασταν. Άλλο όμως είναι ο καυγάς και άλλο η σύγκρουση και άλλο η διαφωνία. Η διαφωνία είναι απλά αποτέλεσμα της διαφορετικότητας και πρέπει να καταλάβουμε πως μόνο μέσα από αυτή αναπτύσσονται οι προσωπικές σχέσεις αλλά και ο κόσμος ολόκληρος.
4. Δεν εκφραζόμαστε - Μαγική Σκέψη
Σε συνδυασμό των μεγάλων προσδοκιών και του ότι δεν εκφραζόμαστε, παρατηρούμε πολλές φορές το φαινόμενο της μαγικής σκέψης. Αυτό συμβαίνει όταν θέλουμε ο σύντροφός μας να μαντεύει από μόνος του τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας και μάλιστα να κάνει και ό,τι μπορεί για να τις καλύψει. Σίγουρα, θα ήταν υπέροχο να βρίσκαμε έναν τέτοιο σύντροφο αλλά αυτή μας η επιθυμία δυστυχώς δεν είναι και τόσο ρεαλιστική. Στην πραγματικότητα είναι ένα κατάλοιπο της παιδικής ηλικίας, όπου τότε αντιλαμβανόμαστε τους γονείς μας σαν παντοδύναμα όντα που βρίσκονται εκεί για να αναγνωρίσουν και να καλύψουν τις ανάγκες μας χωρίς εμείς απαραίτητα να το δηλώσουμε με λέξεις. Έτσι πολλές φορές κάνουμε σκέψεις όπως “Μα δεν θα έπρεπε να καταλάβει από μόνος/μόνη του/της ότι αυτό με ενοχλεί;” Αυτή η απαίτηση είναι όμως παράλογη να την έχουμε για τον σύντροφό μας. Οι ερωτικές σχέσεις, είναι σχέσεις ισοτιμίας και καλό είναι να κάνουμε σαφές στον άλλο τι μας αρέσει και τι όχι, τι χρειαζόμαστε μια δεδομένη στιγμή και τι προσδοκίες έχουμε από αυτή τη σχέση. Έτσι αυξάνουμε δραματικά τις πιθανότητες και να είμαστε εμείς ικανοποιημένοι και να μας μάθει καλύτερα ο σύντροφός μας. Και τότε δεν αποκλείεται να αναγνωρίζει πιο εύκολα τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας από μόνος του!
5. Δεν ακούμε
Ένα άλλο πολύ συνηθισμένο πρόβλημα στην επικοινωνία με τους συντρόφους μας είναι ότι πολύ συχνά στην πραγματικότητα δεν ακούμε αυτά που μας λέει ο άλλος. Πόσες φορές πλάθουμε στο μυαλό μας το δικό μας σενάριο και πάμε να ξεκινήσουμε μια συζήτηση προκατειλημμένοι και προδιατεθειμένοι για το τι περιμένουμε να ακούσουμε; “Πάλι τα ίδια και τα ίδια θα ακούσω”, “Αυτά είναι δικαιολογίες, εμένα με νοιάζει ότι δεν είσαι εδώ όταν σε χρειάζομαι.” Όταν όμως ξεκινάμε με αυτή τη διάθεση, στην πραγματικότητα δεν ακούμε τον άλλο αλλά μένουμε κολλημένοι στο δικό μας είτε αυτό είναι σενάριο, είτε ερμηνεία, είτε αυτό που ξέρουμε μέχρι τώρα. Για να καταφέρουμε να ακούσουμε πραγματικά χρειάζεται να είμαστε ανοιχτοί στην εμπειρία του άλλου και σε ό,τι έχει να μοιραστεί μαζί μας. Επιπλέον χρειάζεται να είμαστε ικανοί να ακούσουμε και τον εαυτό μας, συνειδητοποιώντας τις σκέψεις και τα συναισθήματα που μας γεννά αυτό που ακούμε, ώστε να μπορέσουμε να τα εκφράσουμε στον σύντροφό μας κι έτσι να επικοινωνήσουμε πραγματικά και σε βάθος με τον σύντροφό μας για να έχει νόημα αυτός ο διάλογος.
Συνοψίζοντας
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι δυσκολίες στις προσωπικές μας σχέσεις είναι όχι μόνο φυσιολογικές και αναμενόμενες αλλά και εν δυνάμει φορείς ανάπτυξης για τη σχέση και ότι το κλειδί για να τις αντιμετωπίσουμε με επιτυχία είναι αφενός ο ουσιαστικός διάλογος και η επικοινωνία και αφετέρου η αναγνώριση των αδυναμιών και των περιορισμών μας καθώς και η προσωπική μας ευθύνη για την μορφή της σχέσης.